Οι προοπτικές για το φιλελεύθερο Κράτος, τόσο στη θεραπευτική όσο και στην κεϋνσιανή του μορφή, δεν είναι καλές. Στις μέρες που έρχονται, θα πρέπει είτε να υιοθετήσει ανοιχτά δικτατορικές μορφές ελέγχου είτε να δώσει χώρο σε ένα αληθινά πιο δημοκρατικό σύστημα. Εν τω μεταξύ, όσοι νοιάζονται για το «μέλλον της οικογένειας» καλά θα έκαναν να ακολουθήσουν τον δρόμο που χάραξε ο Ντονζλώ και να μην έχουν καμία σχέση με την επίσημη αναζήτηση μιας εθνικής πολιτικής για τις οικογένειες. Αυτό που χρειάζεται η οικογένεια είναι ένα πολιτικό σχέδιο που θα κρατήσει τους αξιωματούχους στη θέση τους.

Η ανάπτυξη της πυρηνικής και εσωστρεφούς οικογένειας με επίκεντρο το παιδί είναι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της μετάβασης από την παραδοσιακή («πατριαρχική») στη νεωτερική κοινωνία, σύμφωνα με αυτά που μας λένε οι κοινωνιολόγοι εδώ και καιρό.